Geschreven door Koenraad Rau
De grootste problemen die een rem zijn op de evolutie van de mensheid en de activatie van een veel hoger menselijk potentieel, zijn terug te brengen tot twee categorieën van tegengestelde factoren.
De eerste categorie is holisme versus fragmentatie in combinatie met liefde versus angst. De grootste oorzaken voor veel van de problemen in de moderne westerse samenleving zijn te herleiden tot het contrast tussen holisme en fragmentatie. Holisme is het geheel dat meer is dan de som van de delen. Fragmentatie is reductionisme, opdeling in kleinere delen. Holisme is te verkrijgen door alfahersengolven in de hersenen te stimuleren. Dit geeft een groter gevoel van verbondenheid en is de plaats van het onderbewustzijn. Alfahersengolven geven de menselijke geest toegang tot vermogens als telepathie en het waarnemen op afstand. Meer alfagolven geven meer verbondenheid.
Liefde staat tegenover angst. Angst is het resultaat van zich niet verbonden te voelen of dat niet te zijn. Dit is fragmentatie. Immers, als iemand zich verbonden voelt met alles en iedereen rond zich, dan is er geen basis waarop angst kan bestaan. Liefde daarentegen is het resultaat van zich verbonden te voelen. Een persoon voelt zich verbonden met andere personen, levende wezens of objecten in een ruimer kader. Dit is holisme. Depressie komt door angst, door zich niet verbonden te voelen met wat er om zich heen gebeurt. Vreugde komt van een gevoel van verbondenheid, zich een onderdeel van een geheel te voelen. Euforie komt voort uit heelheid, verbondenheid.
De tweede categorie van tegengestelde factoren is die van externe versus interne stimuli.>
Externe stimuli komen binnen via de vijf fysieke zintuigen. Daarnaast zijn er ook nog signalen die vanuit ons organisme komen. Een voorbeeld is intuïtieve kennis die verder gaat dan een soort som van vorige ervaringen.
Een belangrijk kenmerk van de moderne populaire cultuur is dat mensen in veel grotere mate gericht zijn op externe stimuli dan op innerlijke signalen. Dit hangt samen met het eerste probleem: fragmentatie versus holisme. De sleutel tot geluk is te vinden in deze interne stimuli, in jezelf te keren.
De oplossingen zijn in de loop van de tekst al ter sprake gekomen. De mens moet het lichaam, geest en ziel als een geheel zien. Bovendien moeten mensen de natuurlijke balans tussen de mate waarin wij gericht zijn op externe of interne signalen terugvinden.
Het zogenaamd onthullende rapport over de spirituele evolutie van de mensheid verhult meer dan het duidelijk maakt. Het rapport speelt in op het algemene onbehagen en probeert hier voordeel uit te halen. Het verwijst naar algemene ideeën die geen onderbouwing kennen. Bestaan deze problemen alleen in moderne westerse samenlevingen? Kennen Afrikaanse of Chinese samenlevingen deze problemen niet? Wat zijn deze problemen precies? Het blijft allemaal erg vaag.
Verder is het onduidelijk waar de twee categorieën van tegengestelde factoren vandaan komen. Waarom zijn het tegengestelde factoren? Bij holisme en fragmentatie is het eerste gevoel goed, maar dit slaat al gauw om in een ongemakkelijk gevoel. Hoezo een tegenstelling? Holisme is de optelling van de delen. Er is daarmee geen sprake van een tegenstelling, maar juist van aanvulling. Het is gewoon een andere kijkrichting die elk een deel van het geheel invult. Zonder details bestaat het grote geheel immers niet.
Ook de tegenstelling tussen externe en interne waarnemingen is niet uitgewerkt. Is het horen van je hart dat klopt intern of extern? Is een gevoel een waarneming of een denkproces? Is bewustzijn een waarneming? Vragen genoeg, maar antwoorden ontbreken.
De aangedragen oplossingen blinken helemaal uit in vaagheid. Ze zijn zo algemeen dat ze nietszeggend zijn. Hoe ziet een mens het lichaam en geest als geheel? Wat is de natuurlijke balans tussen externe en interne signalen?
De tekst klinkt goedbedoeld, maar is het zoveelste geschrift dat de oplossing van problemen zoekt in meer eenheid en verbondenheid zonder met een praktisch toepasbare oplossing te komen. Mijn advies aan lezers is om dit stuk niet te lezen. Het voegt helemaal niets toe aan onze kennis. Het is energieverspilling.
Arjen Meijer, 4 september 2014