Eerlijk gezegd kom ik al bijna tot dezelfde conclusie als jij, ..., al kan ik nu veel beter uitleggen waarom. ...
Nogmaals bedankt; de beknoptheid waarmee je de dingen verwoord is nu al een verrijking!
Boeiend en innovatief. Goed geschreven. Het heeft mijn inziens zeker kwaliteit.
Het blijft een goed en verhelderend verhaal!
Verwijzig naar de blog: Cursus 3DE5 in een dag.
Boeiend, inspirerend, leerzaam, verbijsterend, stof tot nadenken, omslag in denken, nieuw perspectief.
Inspirerend, uitdagend, logisch. Herlezen is zeker aan de orde. Ik ben nieuwsgierig naar vervolg.
Gebruik mijn positieve commentaar om anderen aan te moedigen om zich te verdiepen in dit uitdagend gedachtengoed.
Mijn vrouw en ik lagen in scheiding. De papieren waren al getekend. Toen las ik de eerste hoofdstukken van het boek en begreep ik waarom mijn vrouw zo boos op mij was. Ik ben met haar gaan praten en nu zijn we weer samen. Gelukkiger dan ooit. De scheidingspapieren zijn inmiddels verscheurd.
«Naam bij redactie bekend»
Nadenken over het boek kost meer tijd dan het lezen ervan.
Letterlijk en figuurlijk een stevig boek! Erg interessante materie.
... Dankzij je boek was een dagje op het strand toch goed te verteren. Nou - het leest wel lekker, alleen het is geen lichte kost, ik denk overal echt over na en maak aantekeningen. ...
Al met al zeer interessant.
Johan van Dalen
Ik had al enkele modellen om naar de werkelijkheid te kijken en kon 3DE5 daar niet inpassen. Maar nu wel.
Mijn modellen waren – en zijn – dat van Van der Schroeff en Starreveld, dat van Habermas en dat van Popper.
Bij Van der Schroeff en Starreveld toets je gedrag – van jezelf en anderen - aan rechtmatigheid, doelmatigheid, doeltreffendheid en doelgerichtheid.
Bij Habermas toets je uitspraken. Er zijn er maar drie soorten die je kunt toetsen: feiten, meningen en emoties. Feiten kun je toetsen op waarheid, meningen op rechtvaardigheid en emoties alleen op waarachtigheid. Rechtvaardigheid is een mening, geen feit.
Bij waarheid ben ik een aanhanger van Popper. Aantonen dat iets niet waar is, is gemakkelijker dan aan te tonen dat het waar is. Want: ‘absence of proof is no proof of absence’. Je kunt niet zeggen dat iets er niet is, omdat je het niet hebt gevonden.
En toen zat ik met jouw model: het is onontkoombaar en ik moest het inpassen. En ik ben er uit: het verklaart gedrag en uitspraken – van jezelf en van anderen - vanuit de Essential5. Ze toetsen en normeren niet en delen niet in in goed of fout.
Je verklaringen lijken mij meer waard naarmate ze beter voorspellen – dichter bij de werkelijkheid uitkomen - dan de gemiddelde voorspelling die iedereen wel kan doen. Ik zie dat als een maatstaf voor competentie. Ook daarin ben ik een aanhanger van Popper.
Daarmee gaat het weer goed met ons. Inderdaad zie ik met het ouder worden verschuivingen in belangen tussen de Essential5. Aan de meeste – zo niet alle - resultaten is, ondanks ambitie, weinig meer te verbeteren. Het gaan dan nog om behoud.
Goed boek. Aan te bevelen.
Ton Noorhoff
“Oei. Daar komt de zoveelste amateuristische persoonlijke uitleg van de wereld. Daar gaat iemand weer stevig zijn vingers aan branden.” Dat was het eerste dat in mij opkwam toen ik de ondertitel las van het boek '3DE5 Doel, denken, daden en de Essential5'. Hebben we nog niet genoeg boeken over metafysische, universele wetten die op basis van de kwantumtheorie met elkaar verbonden zijn? Of boeken over vechtkunstenaars op boeddhistische grondslag die op afstand mensen kunnen verlammen en daarmee de wereldvrede in de kosmos afdwingen? Met andere woorden: gaat hier opnieuw iemand volledig de mist in?
De ondertitel die deze reactie uitlokt luidt: 'De verklaring voor menselijk gedrag en het antwoord op levensvragen'. Maar is het menselijk gedrag wel te verklaren? Zit de mens niet te ingewikkeld in elkaar om het gedrag te kunnen duiden? Zijn er wel antwoorden op levensvragen? Hebben psychologen niet al de handen vol om een beetje geloofwaardig over te komen? Heeft ex-hoogleraar sociale psychologie Diederik Stapel niet over duidelijk aangetoond dat iedereen met een aannemelijke verklaring gedrag kan uitleggen? Is 3DE5 weer zo’n boek dat alles aan elkaar geknoopt door te vluchten naar gewaardeerde abstracties die niet te controleren zijn?
Pas nadat hij beweerde dat vleeseters hufters waren, gingen de ogen van de vakbroeders van Diederik Stapel open. De redenatie was een stap te ver om te veteren. Het cijfermateriaal bleek bij controle te zijn vervalst en vervolgens bleek aan bijna al zijn onderzoeken een verbrandingsgeur te hangen. Op het eerste gezicht een overwinning voor de psychologie. De vervalser ontmaskerd en de eer van het vak gered. Of toch niet helemaal? Hoe is het mogelijk dat tien jaar lang niemand kon controleren of de verbanden die Stapel naar voren bracht wel steekhoudend waren? Niet het cijfermateriaal staat dan ter discussie, maar de oorzaak-gevolg-verbanden zelf. Heeft Stapel keer op keer aangetoond dat het echt de ooievaars zijn die baby's brengen? Het lijkt er wel op. Bedenk een redenatie, bedenk een proefje, doe wat statistische berekeningen en zie: het verband is bewezen. Grote onzin natuurlijk. Cijfers kunnen niet bewijzen dat ooievaars niets met baby’s te maken hebben. Gezond verstand en objectieve waarnemingen wel. Aan welke eisen moeten psychologische theorieën eigenlijk voldoen om onomstotelijk vast te kunnen stellen dat ze correct zijn?
Mijn mond viel open van verbazing bij te lezen van het antwoord op deze vraag in het boek 3DE5. Blijkbaar had de auteur dezelfde twijfel bij de traditionele psychologie. Hij schrijft: “De eis die we moeten stellen aan gedragswetenschappers, is dat ze eerst het doel benoemen, daarna de keuzes en vervolgens het resulterende gedrag. Zonder doel is namelijk niet te toetsen of een gedragstheorie correct is. Het oorzaak-gevolg-verband is dan niet te volgen. Elk gevolg kan oorzaak zijn en omgekeerd. Alleen met het vaststellen van een doel doorbreken we deze patstelling.” en “Het beschrijven van het brein zonder doel is namelijk zinloos. Elke theorie over menselijk gedrag hangt dan als een luchtballon in de lucht en waait met elke wind mee. Hoe mooi de luchtballon ook is.”
Plotseling dacht ik niet meer aan de vingers van de schrijver, maar aan de barbecue waarop vele sociaalpsychologische theorieën geroosterd gaan worden als we deze eis gaan toepassen. Hebben psychologen niet jarenlang hun vingers gebrand aan zelfbedachte verbanden die elk grondslag missen? De schrijver noemt deze niet-met-gezond-verstand onderbouwde ideeën en theorieën de grabbelton van de filosofie en de psychologie; de voor- elk-wat-wils aanpak.
Op dit kernpunt scoort het boek punten. Of de andere zaken die de schrijver aandraagt ook hout snijden, laat ik graag aan uzelf over. Daarvoor moet u wel even doorzetten. Want, zoals op de achterflap staat: “Door de diepgang en de stevige onderbouwing is dit boek niet in één avond te lezen of te begrijpen. Daar is de speurtocht naar de essentie van het leven te uitgebreid voor. De één vindt dit boek daarom het moeilijkste dat hij in jaren heeft gelezen, de ander zegt dat de zinnen in makkelijke bewoordingen geschreven zijn en vindt het boek helemaal niet moeilijk. De lezer moet alleen over elke alinea nadenken. Hoe het ook zij, bereidt u voor op een bijzondere leeservaring. Het 3DE5-denken raakt u meer dan u denkt.”
Recensie van Aron Boss in De Hooglander